O KLATCE LEJKOWATEJ
Klatka piersiowa zbudowana jest z mostka, żeber i kręgosłupa. Na żółto zaznaczone części żeber są miękkie, elastyczne gdyż zbudowane są z chrząstki, a nie kości. Połączenie chrząstki
i kości jest elastyczne, co pozwala na swobodne oddychanie. To właśnie chrząstki i mostek są zagłębione w klatce piersiowej lejkowatej.
Klatka lejkowata dotyczy 1 na 300 chłopców, i występuje 5-krotnie częściej u chłopców niż dziewczynki. Nie występuje u Murzynów ani Latynosów.
Nie znamy w pełni przyczyn wady, ale u 40% pacjentów takie samo lub inne zniekształcenie klatki występuje rodzinnie. Stwierdzono genetyczne podłoże wady tworzenia się chrząstki, lecz to tło genetyczne jest wieloczynnikowe.
Wadę można zauważyć w dzieciństwie, jednak zwykle staje wyraźnie widoczna w późniejszym wieku.
Objawy ze strony układu krążenia i oddychania pogarszają się
z wiekiem; wynika to z coraz większej sztywności klatki
i zmniejszenia jej elastyczności.
Tomografia komputerowa 3D trójwymiarowa
Widoczne żebra (kość) nie są zniekształcone. Niewidoczne chrząstki żeber są zagłębione i łączą się z mostkiem.
Rzuca się w oczy wyraźne skrzywienie kręgosłupa.
Ten sam pacjent jak wyżej. Linie pokazują odległość od mostka do kręgosłupa i szerokość klatki w miejscu największego zagłębienia. Stosunek obu wymiarów (wskaźnik Hallera) u zdrowego wynosi około 2.5. Tutaj wynosi 3.86, wskazuje na znaczny stopień wady.