top of page

BADANIA W KLATCE LEJKOWATEJ

1. Ocena wstępna

Rozmawiając z pacjentem poznajemy jego nastawienie do wady. Dzieci łatwo akceptują proponowane leczenie jeśli rodzice współpracują. W okresie dojrzewania pacjent, rzadziej pacjentka przyjeżdża z rodzicami. Jeśli to rodzice prowadzą rozmowę to oznacza słabą motywację samego zainteresowanego.
Z kolei dorośli pacjenci są ogromnie zmotywowani i oczekują radykalnych, szybkich sposobów pozbycia się wady.

Nawyk złej postawy, pochylanie się wymagają paromiesięcznej terapii i samodyscypliny. Pacjent, który nie zadał sobie trudu znalezienia informacji o swojej wadzie i metodach leczenia swojego problemu, raczej nie będzie zdyscyplinowanym pacjentem.

 

Oglądając klatkę oceniamy

    •    wielkość zagłębienia

    •    symetrię

    •    zniekształcenie, wystawanie łuków żebrowych

    •    postawę pacjenta - czy ma skłonność do pochylania się

2. Tomografia komputerowa

Tomografia komputerowa/(rezonans magnetyczny pozwala na pomiar i ocenę:

    •    stopnia zniekształcenia klatki - wskaźnik Hallera (norma       2.56) tutaj zagłębienie 5.2 cm, a wskaźnik Hallera 3,7

    •    czy serce/płuca są przemieszczone do boku (89%)

    •    czy mostek uciska na serce (87%); na zdjęciu bardzo wyraźny ucisk

    •    czy mostek jest skręcony

    •    skrzywienie kręgosłupa

    •    symetrii/asymetrii klatki - łuki żebrowe

 

3. ECHO

Pozwala ujawnić dodatkowe, często towarzyszące wadzie klatki nieprawidłowości w zakresie serca:

    •    niedomykalność zastawek, zwłaszcza mitralnej (14%)

    •    zaburzenia rytmu serca

    •    szmer sercowy (27%)

    •    wady aorty jak w zespole Marfana

4. Spirometria

Ocena czynności oddechowej pozwala ujawnić zmniejszoną wydolność. Najczęstsze zmiany to

    •    zmniejszona wydolność wysiłkowa

    •    ból w klatce piersiowej

    •    zmniejszona wytrzymałość

    •    krótki oddech

    •    objawy podobne do astmy

    •    nawracające infekcje dróg oddechowych

    •    skrzywienie kręgosłupa

bottom of page